तुमचं आयुष्य एका क्षणात बदललंय का कधी? माझं झालं. एका साध्या दिवसाची साधी सकाळ. पण तो जीवन बदलणारा क्षण ठरला. ही एक प्रेरणादायी प्रसंग होती, ज्याने माझ्या सगळ्या दृष्टिकोनात बदल घडवला. तो एक क्षण होता ज्याने माझं आयुष्य कायमचं बदलून टाकलं. ती आठवण आजही ताजी आहे. माझ्या व्यक्तिमत्व विकासाचा खरा प्रवास तिथूनच सुरू झाला.
मी नेहमीसारखं ऑफिसला निघण्याची तयारी करत होतो. वेळेचं प्रेशर होतं. मनात नकारात्मक विचारांचा कोलाहल चालू होता. कामाचा ताण, भविष्याची चिंता. असं एक सामान्य रोजचं सकाटचं. पण मग काय झालं? काहीतरी अप्रत्याशित.
मी लोकल ट्रेन पकडली. एक कोरडा, ओघळणारा प्रवास. मी माझ्या फोनमध्ये बुडून राहिलो होतो. इतक्यात, एक वृद्ध आजोबा माझ्याशेजारी आले. त्यांच्या चेहऱ्यावर एक विचित्र शांतता होती. एक अगदी वेगळंच तेज. त्यांनी मला एक साधं प्रश्न विचारलं. “तू इतकी गडबड करतोस का?”
तो प्रश्न आणि त्यानंतरची गप्पा
त्यांचा प्रश्न ऐकून मी थोडा गोंधळलो. पण त्यांच्याशी झालेल्या त्या छोट्याशा संवादाने सगळंच बदलून गेलं. आमची गप्पागोष्ट सुरू झाली. ते म्हणाले, “आयुष्य ही एक ट्रेनप्रमाणे आहे. प्रत्येक स्टेशन महत्त्वाचं आहे. पण तू फक्त गंतव्यस्थानाकडेच पाहतोस. प्रवासाचा आनंद घ्यायला विसरतोस.” हे ऐकून माझी डोक्यात बिजली झाल्यासारखं झालं.
त्यांनी त्यांच्या आयुष्यातील अनेक आयुष्यातील वळणाबद्दल सांगितलं. एका अभ्यासानुसार, ७८% लोक मानतात की त्यांच्या आयुष्यातील सर्वात महत्त्वाचे निर्णय एका अचानक आलेल्या क्षणात घेतलेले असतात. माझ्यासाठी तो क्षण तोच होता. त्या आजोबांनी मला एक साधं सूत्र दिलं: “आज जे आहे ते पहा. उद्या काय होईल याची चिंता करू नका.”
माझ्या आयुष्यात आलेले बदल
त्या दिवसानंतर मी माझ्या जीवनशैलीमध्ये काही मूलभूत बदल केले. मी गोंधळून गेलो होतो पण हा गोंधळ चांगला होता. मी ठरवलं की आता फक्त भविष्याच्या चिंतेत जगणार नाही. माझ्या बदलांच्या यादीमध्ये हे गोष्टी होत्या:
- सध्याचा क्षण जगणे: आत्ता जे काही आहे, त्यातून आनंद शोधणे. रिसर्च सांगते की जे लोक ‘माइंडफुलनेस’ practice करतात, त्यांच्या तणावात ३०% कमी येते.
- छोट्या गोष्टींची कदर: चहाचा घोट, सूर्योदय, झाडांवरचे पक्षी. ह्या सगळ्याकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन बदलला.
- ‘नाही’ म्हणण्याची हिंमत: ज्या गोष्टी मला खरोखर करायच्या नाहीत, त्यासाठी वेळ वाया घालवणे थांबवलं.
हे सगळं करताना माझा व्यक्तिमत्व विकास होत होता. मी स्वतःला अधिक ओळखू लागलो. माझ्या आवडी, नावडी, कमतरता, क्षमता – या सगळ्याबद्दल मला जाणीव झाली. हा एक प्रकारचा आत्मकथन लिहिण्यासारखा होता. मी माझ्यावरच एक पुस्तक वाचत होतो.
तुम्हाला सांगायचं काय आहे?
माझ्या या प्रेरणादायी प्रसंगचा उद्देश फक्त एक गोष्ट सांगण्याचा आहे. ती म्हणजे, बदल घडवणारे क्षण नेहमी मोठे आणि धाम