କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି କି ଆପଣ ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି, ସେ ଆପଣ ନୁହନ୍ତି? ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି। ମୋର ଜୀବନ ଥିଲା ଏକ ରୁଟିନ୍, ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ରାସ୍ତା। ତାପରେ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ମୋର ଭ୍ରମଣ। ଏହି ଯାତ୍ରା ମୋତେ ଦେଖାଇଲା ନିଜକୁ, ମୋର ନିଜସ୍ୱ ଆତ୍ମପରିଚୟକୁ। ଏହା ଥିଲା ଏକ ଅସାଧାରଣ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବିକାଶ ର ଅନୁଭୂତି। ଏକ ଦିନ, ମୁଁ ଅନୁଭବ କଲି ଯେ, ଭ୍ରମଣ କରି ମୁଁ ମୋତେ ଖୋଜିଲି। ଏହା ଥିଲା ମୋର ଜୀବନର ଏକ ଗଭୀର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଯାତ୍ରା ଏବଂ ପ୍ରକୃତ ଆତ୍ମସନ୍ଧାନର ଆରମ୍ଭ।
ସତକୁ ସତ, ଏହା କେବଳ ବିମାନ ଯାତ୍ରା ବା ଛୁଟିର କଥା ନଥିଲା। ଏହା ଥିଲା ମୋ ଭିତରେ ଲୁଚିରହିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଡକାଇବାର ଏକ ଉପାୟ। ମୁଁ ନିଜକୁ ପଚାରିଲି, “ମୁଁ କିଏ?” ଏବଂ ଉତ୍ତର ଖୋଜିବାକୁ ବାହାରିଲି।
ପ୍ରଥମେ, ଏହା ଡରାଉଣା ଥିଲା। ନୂଆ ଜାଗା, ନୂଆ ଲୋକ। କିନ୍ତୁ ଏହି ଅଜଣା ପରିବେଶ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ନିଜକୁ ଅଧିକ ଜାଣିବାକୁ ଲାଗିଲି। ମୋର ଭୟ, ମୋର ଶକ୍ତି, ସବୁକିଛି ସ୍ପଷ୍ଟ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା।
ଏକା ରହିବା ଶିଖିଲି
ମୁଁ ଏକ ନିର୍ଜନ ପର୍ବତ ଶିଖରରେ ବସି ଥିଲି। ଚାରିପାଖେ କେବଳ ଶାନ୍ତି। ସେତେବେଳେ ମନେ ହେଲା, ମୁଁ କେତେ ଦିନ ଧରି ନିଜ ସହିତ କଥା ହୋଇନି। ସମାଜ, କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ, ଲୋକଙ୍କ ଚାହିଦା – ଏସବୁ ଭିତରେ ମୁଁ ହଜିଗଲିଣି। ଏକ ଗବେଷଣା ଅନୁସାରେ, 75% ଲୋକ କହନ୍ତି ଯେ ଏକା ରହିବା ସମୟରେ ସେମାନେ ନିଜସ୍ୱ ଚିନ୍ତା ଓ ଲକ୍ଷ୍ୟ ବିଷୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇପାରନ୍ତି।
ଭ୍ରମଣ ମୋତେ ଏହି ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲା:
- ନିଜ ଚିନ୍ତାକୁ ଶୁଣିବା: କୋଳାହଳ ବିନା, ମୋର ମନର କଥା ମୁଁ ଶୁଣିପାରିଲି।
- ନିଜ ଇଚ୍ଛାକୁ ଚିହ୍ନିବା: ମୁଁ କ’ଣ ଚାହୁଁ, କ’ଣ ନୁହେଁ, ତାହା ବୁଝିବାକୁ ପଡିଲା।
- ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ବୃଦ୍ଧି: ନିଜେ ନିଜର ସହଚର ହେବା ଶିଖିଲି।
ନୂଆ ସଂସ୍କୃତି, ନୂଆ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ
ମୁଁ ଏକ ଛୋଟ ଗାଁରେ ରହିଥିଲି ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକେ ମୋଭାଷା ବୁଝିପାରୁନଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ଆତିଥ୍ୟ, ହସମୁଖା ଚେହେରା ମୋତେ ବହୁତ କିଛି ଶିଖାଇଲା। ସେମାନେ ଖୁସିରେ ରହୁଥିଲେ ସରଳ ଜୀବନଯାପନରେ। ମୋର ତା’ପରେ ବୁଝିବାକୁ ପଡିଲା ଯେ ଖୁସି କେବେ ବହୁତ ଟଙ୍କା କିମ