କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି କି ଆପଣ ଯେଉଁଟି ତାହା ନୁହଁନ୍ତି? ମୁଁ ଜାଣେ, ମୁଁ ଅନୁଭବ କରିଛି। ମୋର ନିଜସ୍ୱ ଆତ୍ମ ପରିଚୟ ବିଷୟରେ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ଥିଲା। ମୋ ଭିତରେ ଥିବା ସେହି ଅଦ୍ଭୁତ ଶକ୍ତି ଓ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସକୁ ମୁଁ ଚିହ୍ନିପାରୁନଥିଲି। ଏହି ଯାତ୍ରା ଥିଲା ମୋ ନିଜକୁ ଖୋଜିବା ଓ ଗ୍ରହଣ କରିବାର। ଏବେ, ମୁଁ ମୋ ଠାକୁରାଣୀ ରୂପକୁ ଆପଣାଇନେବା ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି, ଯାହା ଅନ୍ୟ ଅର୍ଥରେ ମୋର ପ୍ରକୃତ ସ୍ୱରୂପର ଆତ୍ମ ସ୍ୱୀକୃତି। ଏହା କେବଳ ଏକ ଶବ୍ଦ ନୁହେଁ, ଏକ ଅନୁଭୂତି।
ସତ୍ୟର ସାମନା: ମୁଁ କିଏ?
ସମାଜ, ପରିବାର, ବନ୍ଧୁଙ୍କର ଆଶା ଆଗରେ ମୁଁ ହାର ମାନିଯାଇଥିଲି। ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ଭଳି ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲି। କିନ୍ତୁ ଭିତରେ ଏକ ଶୂନ୍ୟତା ଥିଲା। ଏକ ଗବେଷଣା ଅନୁଯାୟୀ, ୭୫% ଲୋକ ନିଜର ପ୍ରକୃତ ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ ଲୁଚାଇ ରଖନ୍ତି। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ଥିଲି। ମୋର ଅନୁଭୂତି କିନ୍ତୁ ବଦଳିଗଲା ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଏହି କଥାଗୁଡିକ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲି:
- ମୋ ଭାବନାକୁ ଅଣଦେଖା କରିବା: ଯେବେ ମୁଁ ଦୁଃଖୀ ଥିଲି, ମୁଁ ହସୁଥିଲି।
- ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ଅଗ୍ରାଧିକାର ଦେବା: ମୋର ପସନ୍ଦକୁ ପଛକୁ ଠେଲି ଦେଉଥିଲି।
- ନିଜକୁ ସନ୍ଦେହ କରିବା: “ମୁଁ ଏହା କରିପାରିବି କି?” ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ସର୍ବଦା ମନକୁ ଘେରି ରହୁଥିଲା।
ଏହା ଏକ ଭୟଙ୍କର ଖେଳ ଥିଲା। ମୁଁ ନିଜକୁ ହଜାଇ ଦେଇଥିଲି।
ବଦଳାଣିର ଶୁଭାରମ୍ଭ
ଏକ ଦିନ, ମୁଁ ଆଇନାରେ ନିଜକୁ ଦେଖିଲି। ମୁଁ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଚିହ୍ନିପାରିଲି ନାହିଁ ଯିଏକି ମୋ ଭିତରେ ରହିଥିଲା। ସେହି ଦିନ ମୁଁ ସ୍ଥିର କଲି ଯେ ଏବେ ଆଉ ନୁହେଁ। ଏହା ଥିଲା ମୋର ଆତ୍ମ ଅନୁସନ୍ଧାନର ପ୍ରଥମ ପଦକ୍ଷେପ। ମୁଁ ଏକ ଡାଏରୀ ରଖିବା ଆରମ୍ଭ କଲି। ସେଥିରେ ମୋର ଭାବନା, ଭୁଲ୍, ଏବଂ ସାମାନ୍ୟ ଜୟଗୁଡିକୁ ଲେଖୁଥିଲି। ଏହା ମୋତେ ଅବିଶ୍ୱସନୀୟ ଭାବରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲା।
ମୋର ପ୍ରକୃତ ଆବଶ୍ୟକତା କ’ଣ?
ମୁଁ ନିଜକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲି। ମୋର କ’ଣ ଭଲ ଲାଗେ? ମୁଁ କ’ଣ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି? ଏହି ସରଳ ପ୍ରଶ୍ନଗୁଡିକ ମୋତେ ମୋର ଗୋଟିଏ ନକ୍ସା ତିଆରି କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲା। ମୁଁ ଅନୁଭବ କଲି ଯେ, ମୋର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବିକାଶ ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ମୋର ପ୍ରକୃତ ଇଚ୍ଛାକୁ ବୁଝିବା ଜରୁରୀ।
