ହେ ଦୋଷ୍ଟ, କେବେ ଭାବିଛ କି ଗୋଟେ ଗୀତ ତୁମର ଦିନଟା ପାଳି ଦେଇପାରେ? ମୁଁ ତା’ ଅନୁଭବ କରିଛି। ସଙ୍ଗୀତ ମୋ ପାଇଁ କେବଳ ଧ୍ୱନି ନୁହେଁ, ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଜୀବନ ଅନୁଭୂତି। ଏହା ମୋ ଭାବନାକୁ ବୁଝିବାର ଏକ ଭାଷା। ସତରେ, ସଙ୍ଗୀତ ମୋ ଜୀବନକୁ କିପରି ବଦଳେଇଛି ତାହା କହିବାକୁ ଗଲେ କଥା ବହୁତ। ଏହାର ଶକ୍ତି ଅସାମାନ୍ୟ, ଯାହା ମନର ଘାଆ ମଧ୍ୟ ଭରି ଦେଇପାରେ।
ମୋର ପ୍ରଥମ ସ୍ମୃତି ହେଉଛି ମା’ଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ଶୁଣା ଛୋଟ ଛୋଟ ଓଡ଼ିଆ ସଙ୍ଗୀତ। ସେଇ ଲୋରି ଓ ଆଖ୍ୟାନ ମଧ୍ୟରେ ମୋ ପ୍ରଥମ ଶିକ୍ଷା ହେଲା। ସଙ୍ଗୀତ କେବଳ କାନରେ ପଡ଼ୁନଥିଲା, ମନରେ ଗଳି ଯାଉଥିଲା। ଏହା ମୋତେ ଭାବିବାକୁ ଶିଖାଇଲା। ଦୁଃଖରେ ଆଶ୍ରୟ ଦେଲା। ଆନନ୍ଦରେ ସାଥୀ ହେଲା।
ବଡ଼ ହୋଇଗଲା ବେଳକୁ, ସଙ୍ଗୀତ ମୋର ନିଜସ୍ୱ ଆତ୍ମ କଥା ହୋଇଗଲା। ଯେତେବେଳେ କଥା କହିବାକୁ ଶବ୍ଦ ମିଳୁନଥିଲା, ସଙ୍ଗୀତ ମୋ ଭାବନାକୁ ବ୍ୟକ୍ତ କରୁଥିଲା। ଏକ ଗବେଷଣା ଅନୁସାରେ, 75% ଲୋକ ମାନନ୍ତି ଯେ ସଙ୍ଗୀତ ସେମାନଙ୍କ ମନୋଭାବ ପ୍ରବଳ ଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ କରେ। ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ।
ସଙ୍ଗୀତ: ମୋର ନିଜସ୍ୱ ଥେରାପିଷ୍ଟ
ମାନସିକ ଚାପ ବେଳେ, ମୁଁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପ୍ଲେଲିଷ୍ଟ ଖୋଲି ଦେଉଥିଲି। ଏହାକୁ କହନ୍ତି ସଙ୍ଗୀତ ଚିକିତ୍ସା। ଏହା ମୋ ପାଇଁ କାମ କରୁଥିଲା! ଗୋଟେ ଅଧ୍ୟୟନରେ ଦେଖାଯାଇଛି ଯେ ନିୟମିତ ଭାବେ ସଙ୍ଗୀତ ଶୁଣିବା ଚାପ 65% କମାଇପାରେ। ମୋର ନିଜର ଅନୁଭୂତି କ’ଣ?
- ଉଦାସୀ ଦିନ: କିଛି ପୁରାତନ, ମିଠା ମିଠା ଗୀତ ମୋତେ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଉଥିଲା।
- ଉତ୍ସାହ ଦରକାର: ଫାଷ୍ଟ-ପେସ୍ ଇନଷ୍ଟ୍ରୁମେଣ୍ଟାଲ ଟ୍ରାକ୍ ମୋ ଶକ୍ତି ବଢ଼ାଇଦେଉଥିଲା।
- ଧ୍ୟାନ କେନ୍ଦ୍ରିତ କରିବା: କ୍ଲାସିକାଲ ମ୍ୟୁଜିକ୍ ମୋ ମସ୍ତିଷ୍କକୁ ଶାନ୍ତ କରି କାମରେ ଲଗାଇଦେଉଥିଲା।
ଏହା କେବଳ ଶୁଣିବା ନୁହେଁ, ଏକ ଅନୁଭବ। ଯେପରି ସଙ୍ଗୀତ ମୋ ମନର ଅଦୃଶ୍ୟ ବଟନ୍ ଗୁଡିକୁ ଦବାଇଦେଉଥିଲା ଏବଂ ଭଲ ଲାଗିବା ଆରମ୍ଭ କରାଇଦେଉଥିଲା।
