ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਮੇਰਾ ਅਨੁਭਵ

ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਮਾਗ ਬੱਸ ਚਲਣਾ ਬੰਦ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ? 🧠 ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਬਾਰ। ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਤਣਾਅ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਬਾਰੇ ਮੇਰਾ ਸਫ਼ਰ ਇੱਕ ਖੜ੍ਹੀ ਚਟਾਨ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਣ ਵਰਗਾ ਸੀ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਬਲਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਜਿਉਣ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਬਾਰੇ ਸੀ। ਇਹੀ ਇਸ ਬਲੌਗ ਪੋਸਟ, ‘ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਮੇਰਾ ਅਨੁਭਵ‘ ਦਾ ਮਕਸਦ ਹੈ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰਕੇ, ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸ ਰਾਹ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਆਸਾਨ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।

ਜਦੋਂ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ: ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਅਹਿਸਾਸ

ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁਦ ਨੂੰ “ਮਜ਼ਬੂਤ” ਸਮਝਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਫਿਰ, ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਭਾਰੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਸੁਭਾਅ ਚਿੜਚਿੜਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਨੀਂਦ ਗੜਬੜ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਐਨਰਜੀ ਜਿਵੇਂ ਗਾਇਬ ਹੀ ਹੋ ਗਈ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ, “ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਥਕਾਵਟ ਹੈ, ਇਹ ਲੰਘ ਜਾਵੇਗਾ।” ਪਰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਲੰਘਿਆ। ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਹਲਕੇ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਹਤ ਸੰਗਠਨ (WHO) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 970 ਲੱਖ ਲੋਕ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗਾਂ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਅੰਕੜਾ ਸੋਚਣ ‘ਤੇ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਹੈਂ ਨਾ?

ਮੇਰੇ ਲਈ, ਅਸਲ turning point ਉਹ ਦਿਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੂੰ ਬਰਨਆਉਟ (burnout) ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਏਂ।” ਉਸ ਇੱਕ ਵਾਕ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸੋਚਣ ‘ਤੇ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ “ਥਕਾਵਟ” ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਕੁਝ ਵੱਡਾ ਸੀ।

ਮਦਦ ਮੰਗਣਾ: ਸਭ ਤੋਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਪੜਾਅ

ਮਦਦ ਮੰਗਣਾ, ਖਾਸਕਰ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਲਈ, ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ taboo ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਡਰ ਸੀ। “ਲੋਕ ਕੀ ਕਹਿੰਗੇ?” “ਕਹਿ ਦੇਣਗੇ ਮੈਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹਾਂ।” ਪਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ, ਜੇ ਮੇਰਾ ਪੈਰ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ, ਤੋਂ ਕੀ ਮੈਂ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ? ਫਿਰ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਲਈ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ?

ਮੈਂ ਇੱਕ ਤਣਾਅ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਾਉਂਸਲਰ ਨਾਲ ਬਾਤ ਕੀਤੀ। ਪਹਿਲਾ ਸੈਸ਼ਨ awkward ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਕਾਉਂਸਲਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਤਨਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਹਰ ਗੱਲ ਕਹਿ ਸਕਾਂ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਕੋਈ ਨਾਪਸੰਦੀਦਗੀ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਕੰਡੀਸ਼ਨ ਹ