എനിക്ക് ഒരു രഹസ്യം പറയാം. എന്റെ ഏറ്റവും വിശ്വസ്തനായ സുഹൃത്ത്, എന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ചികിത്സകൻ, എന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ ഞാൻ തന്നെ കണ്ടെത്താൻ സഹായിച്ച ഒരു ശക്തി. അത് സംഗീതം ആണ്. എന്റെ മുഴുവൻ ജീവിതം തന്നെ അതിന്റെ താളത്തിലാണ് നൃത്തം ചെയ്തത്. സ്വയം കണ്ടെത്തൽ എന്ന യാത്രയിൽ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട സഹയാത്രികൻ. എന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ വഴി നോക്കുമ്പോൾ, ആ വഴിയുടെ ഓരോ തിരിവിലും ഒരു സ്വരമാലയുണ്ട്. സംഗീതം എന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ വഴി എന്നത് എന്റെ വ്യക്തിത്വ വികാസം തന്നെയാണ്.
ചെറുപ്പത്തിൽ, ഞാൻ ഒരു ശാന്തയായ കുട്ടിയായിരുന്നു. വാക്കുകൾക്ക് പകരം സ്വരങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് ഞാൻ എന്നെ പ്രകടിപ്പിച്ചത്. ഒരു പാട്ട് കേൾക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു മുഴുവൻ ലോകവും സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. അത് എന്റെ ഭാവനയുടെ ചിറകുകൾ നീട്ടി കൊടുത്തു.
ഒരു പഠനം പറയുന്നത് പോലെ, സംഗീതം തലച്ചോറിന്റെ ഏതാനും ഭാഗങ്ങളെ ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് ഭാഷാ കേന്ദ്രങ്ങൾ, ഓർമ്മ, വികാരം എന്നിവയെ ഒരുമിച്ച് ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. എനിക്ക് അത് അനുഭവപ്പെട്ടു. സങ്കീർണ്ണമായ വികാരങ്ങൾ പോലും ഒരു മെലഡിയിലൂടെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.
എന്റെ ആദ്യത്തെ ഗിറ്റാർ: ഒരു പുതിയ ഭാഷ പഠിക്കുന്നത് പോലെ
പതിനാറാം വയസ്സിൽ എന്റെ ആദ്യത്തെ ഗിറ്റാർ കിട്ടി. അത് ഒരു പുതിയ ഭാഷ പഠിക്കുന്നത് പോലെയായിരുന്നു. ഒരു ചെറിയ ചോർഡ് വായിക്കാൻ പഠിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, എനിക്ക് ഒരു വലിയ വിജയം കൈവരിച്ചതായി തോന്നി. അത് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്:
- സഹനം: ഒരു പാട്ട് പൂർണ്ണമാക്കാൻ ആഴ്ചകൾ എടുത്തെങ്കിലും, അവസാന ഫലം അതിന്റെ മൂല്യം തിരികെ തരും.
- ആത്മവിശ്വാസം: ഒരു ചെറിയ പ്രേക്ഷകർക്ക് മുന്നിൽ പാടിയപ്പോൾ, എന്റെ ശബ്ദത്തിൽ തന്നെ എനിക്ക് വിശ്വാസം വന്നു.
- വ്യക്തിത്വ വികാസം: ഞാൻ ഏത് തരം സംഗീതം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്നത് ഞാൻ ആരാണെന്നതിനെക്കുറിച്ച് ധാരാളം വെളിപ്പെടുത്തി.
ഇത് വെറും വിനോദം മാത്രമല്ലായിരുന്നു. ഇത് ഒരു ആത്മീയ പ്രക്രിയ തന്നെയായിരുന്നു. ഒരു ഗാനം രചിക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ എന്റെ ആന്തരിക ലോകവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെട്ടു.
മാനസികാരോഗ്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന സ്വരം
വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെയും ജോലിയുടെയും സമ്മർദ്ദം കൂടുമ്പോൾ, സംഗീതം എന്റെ സുരക്ഷാ വലയമായി മാറി. ഒരു ബാഡ് ഡേ ആണെങ്കിൽ, എന്റെ ഹെഡ്ഫോണുകൾ എന്റെ ആത്മീയ ക്ലോക്ക്-ഔട്ട് ആയിരുന്നു. മാനസികാരോഗ്യം പരിപാലിക്കാൻ ഇത് എന്റെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ഉപകരണമായി.
ശാസ്ത്രം ഇതിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. ഗവേഷണങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത് സംഗീതം കോർട്ടിസോൾ പോലുള്ള സ്ട